Meer informatie 'belediging' Archives - Belediging-advocaat.nl

Belediging voormalig minister via tweet

advocatenstart — Tue, 25 Feb 2025 09:43:36 +0000

In een uitspraak van de rechtbank Den Haag wordt heel goed het beoordelingskader weergegeven bij belediging van een voormalig minister (door een politicus) ten opzichte van de vrijheid van meningsuiting. Het gaat om een Tweet met SDG-vlag en nazivlag, met daarboven de tekst ‘De façade en de werkelijkheid.

Beoordelingskader belediging vs vrijheid van meningsuiting

Het in artikel 10 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) gegarandeerde recht op vrijheid van meningsuiting staat aan een strafrechtelijke veroordeling wegens eenvoudige belediging in de zin van artikel 266 van het Wetboek van Strafrecht (Sr) niet in de weg, als zo’n veroordeling een op grond van artikel 10, tweede lid, EVRM toegelaten – te weten een bij de wet voorziene, een gerechtvaardigd doel dienende en daartoe een in een democratische samenleving noodzakelijke – beperking van de vrijheid van meningsuiting vormt.

De Hoge Raad hanteert in zijn jurisprudentie over artikel 266 Sr een beslissingsschema dat aansluit bij het driestappenplan van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) bij de beoordeling van klachten over schending van de vrijheid van meningsuiting (HR 10 april 2018, ECLI:NL:HR:2018:541.)
Op grond daarvan moet de rechtbank achtereenvolgens de volgende stappen doorlopen:

1. Is de uiting op zichzelf en/of gelet op de context beledigend?;

2 Werd de uiting gedaan in een context die het beledigende karakter daarvan mogelijk wegneemt vanwege het in artikel 10, eerste lid, EVRM verzekerde recht op vrijheid van meningsuiting?;

3 Is de uiting onnodig grievend?

Volgens dit beslissingsschema kunnen uitingen die op zichzelf beledigend zijn dat karakter verliezen als zij zijn gedaan in het kader van het publieke debat. Dit vanuit de gedachte dat de context medebepalend is voor de betekenis die aan een uiting moet worden toegekend. Deze constructie maakt dat een uiting die onder de bescherming van artikel 10 EVRM valt niet als beledigend kan worden aangemerkt en dus niet aan de delictsomschrijving beantwoordt. Het beslissingsschema speelt dus een rol bij de bewijsvraag. (Vgl. de conclusie van advocaat-generaal Knigge van 3 juni 2014, ECLI:NL:PHR:2014:1479 (onder 4.4)

Stap 1

Een uiting kan als beledigend worden beschouwd wanneer zij de strekking heeft een ander bij het publiek in een ongunstig daglicht te stellen en hem aan te randen in zijn eer en goede naam. Het beledigende karakter van de uiting kan verder worden versterkt door de context waarin de verdachte deze heeft gedaan.

Stap 2

Bij de toetsing aan artikel 10 EVRM heeft de context vooral betrekking op de vraag of een verdachte met de uiting heeft bijgedragen aan een publiek of maatschappelijk debat. Als dat het geval is, dan kunnen volgens vaste jurisprudentie van het EHRM ook uitingen die kwetsen, choqueren of verontrusten bescherming van artikel 10 EVRM genieten. Deze jurisprudentie is door de Hoge Raad in die zin in de zijne verwerkt dat indien een uiting gedaan is in het kader van het publieke debat, door die omstandigheid de strafbaarheid van de uiting kan vervallen.(HR 16 juni 2009, ECLI:NL:HR:2009:BG7750). Het publieke debat omvat niet alleen het politieke debat over maatschappelijke vragen binnen de politieke arena, maar ook daarbuiten, zoals op social media.

Stap 3

Bij de beoordeling van de vraag of een uiting onnodig grievend is, dient, indien het gaat om een uiting door een politicus in het kader van het publiek debat – het politieke debat daaronder begrepen – onder ogen te worden gezien het belang dat de betreffende politicus daadwerkelijk in staat moet zijn zaken van algemeen belang aan de orde te stellen, ook als zijn uitingen kunnen kwetsen, choqueren of verontrusten. (EHRM 23 april 1992, nr. 11798/85 (Castells t. Spanje), punt 42; EHRM 27 mei 2001, nr. 26958/95 (Jerusalem t. Oostenrijk), punt 36; EHRM 24 juli 2007, nr. 7333/06 (Lombardo e.a. t. Malta), punt 53.)

Tegelijkertijd draagt een politicus in het publieke debat een verantwoordelijkheid om te voorkomen dat hij uitingen verspreidt die strijdig zijn met de wet en met de grondbeginselen van de democratische rechtsstaat. Daarbij gaat het niet uitsluitend om uitingen die aanzetten tot haat, geweld of discriminatie maar ook om uitingen die aanzetten tot onverdraagzaamheid.
(EHRM 6 juli 2006, nr. 59405/00 (Erbakan t. Turkije), punt 64; EHRM 16 juli 2009, nr. 15615/07 (Féret t. België), punt 75; EHRM 28 februari 2017, nr. 45416/16 (Le Pen t. France), punt 34.)

De status van politicus heeft dus geen mitigerende werking op zijn verantwoordelijkheid in het publieke debat. (EHRM 16 juli 2009, nr. 15615/07 (Féret t. België), punt 75; EHRM 2 september 2021, nr. 45581/15 (Sanchez t. Frankrijk), punt 89.)

Rechtbank: tweet onnodig grievend

5.4.1Is de tweet op zichzelf en/of gelet op de context beledigend?

De rechtbank stelt vast dat op de tweet is te zien dat [naam 1] in het bijzijn van [naam 2] een nazivlag hijst. Daarmee roept de tweet een duidelijke verbinding op tussen deze twee toenmalige bewindspersonen en het naziregime van de Tweede Wereldoorlog – een regime dat verantwoordelijk is voor onder meer de moord op ruim zes miljoen Europese Joden. Naar het oordeel van de rechtbank heeft de verdachte [naam 1] en [naam 2] aldus bij het publiek in een kwaad daglicht gesteld en hun eer en goede naam aangetast. De tweet is dan ook op zichzelf beledigend.

Het beledigende karakter van de tweet wordt verder versterkt door de context waarin de verdachte deze heeft geplaatst. De verdachte heeft de tweet immers geplaatst nadat er kritische en felle berichten op Twitter waren gezet in reactie op de originele foto – met daarop de vlag van de SDG – van het ministerie van VWS. In deze berichten worden [naam 1] en/of [naam 2] onder meer uitgemaakt voor ‘Nazi 2.0’, ‘WEF-hoer’ en ‘nazirat’. De rechtbank merkt op dat de verdachte uiteraard niet verantwoordelijk is voor deze berichten. Dit laat echter onverlet dat die berichten de context vormen waarin de verdachte de tweet heeft geplaatst en als zodanig een versterkende werking hebben op het beledigende karakter van de tweet.

Ter terechtzitting heeft de verdachte aangegeven dat het nooit zijn bedoeling was om [naam 1] en [naam 2] te beledigen. Het was hem te doen om de SDG. De verdachte wilde met de tweet kritiek uiten op de met de SDG onderschreven beleidsdoelen en deze intentie heeft hij naar eigen zeggen duidelijk gemaakt met de hashtag ‘SDG’s’ na de tekst ‘De façade en de werkelijkheid’. Deze lezing van de verdachte en de bedoeling die hij met de tweet had, doen echter niet af aan voormelde associatie die de tweet duidelijk oproept. De verdachte heeft bewust de aanmerkelijke kans aanvaard dat de tweet zo zou worden opgevat dat twee bewindspersonen aanhangers van het naziregime zijn.

5.4.2Werd de tweet gedaan in een context die het beledigende karakter daarvan mogelijk wegneemt?

De verdachte heeft de tweet geplaatst op zijn openbare Twitteraccount. Dit account gebruikt hij als Kamerlid. De verdachte heeft met zijn bericht naar eigen zeggen willen waarschuwen voor de SDG. Uit de meer dan 3600 reacties – waaronder ook kritische – op de foto waarop [naam 1] en [naam 2] te zien zijn met de vlag van SDG blijkt dat dit een onderwerp is dat leeft in het publieke debat. Zo wordt in een reactie aangegeven dat de vlag van de SDG ‘de nieuwe nazivlag’ is. Naar het oordeel van de rechtbank kan niet worden gezegd dat de tweet in de context waarin deze is gedaan geen bijdrage aan dat debat kon leveren. Dit betekent dat deze context het beledigende karakter van de tweet kan wegnemen, maar alleen als de tweet niet onnodig grievend is.

5.4.3Is de tweet onnodig grievend?

De verdachte heeft de tweet geplaatst in zijn hoedanigheid van politicus. Hij heeft er kritiek mee willen uiten op de SDG. In een democratische rechtsstaat is het uiterst belangrijk dat politici dit (kunnen) doen. Tegelijkertijd is het zo dat politici in het publieke debat een verantwoordelijkheid dragen om te voorkomen dat uitingen worden verspreid die aanzetten tot onverdraagzaamheid. De rechtbank is van oordeel dat de verdachte die verantwoordelijkheid niet heeft genomen. De opgewekte associatie tussen twee bewindslieden en het naziregime – of dit nou de uitdrukkelijke bedoeling was of niet – is niet alleen zonder meer grievend geweest, maar ook onnodig grievend. De verdachte had immers legio andere mogelijkheden om het door hem gewenste debat over SDG te voeren, zonder daarbij [naam 1] en [naam 2] op een dergelijk vergaande wijze te beledigen. De bij de pleitnota van de raadsman gevoegde afbeeldingen zijn daar goede voorbeelden van. Met de tweet heeft de verdachte aangezet tot onverdraagzaamheid jegens beide bewindspersonen.

De rechtbank acht de tweet dan ook onnodig grievend.

5.4.4Conclusie

De slotsom is dat de rechtbank het primair ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen acht.

The post Belediging voormalig minister via tweet appeared first on Belediging-advocaat.nl.

Belediging in de uitoefening van zijn bediening alleen als verbalisant echt aan het werk is als politieagent

advocatenstart — Mon, 01 Apr 2024 23:06:20 +0000

In HR 19 september 2017, ECLI:NL:HR:2017:2394 heeft de Hoge Raad nog eens bevestigd dat voor de bewezenverklaring van de strafverzwarende omstandigheid ‘in de uitoefening van zijn bediening’ ook bewezen moet worden dat de verbalisant op dat moment werkzaam als als politieagent:
Kortom: Bij een belediging van een ambtenaar in functie gaat het erom of er ook daadwerkelijk sprake is van een politie-activiteit.

Art. 267 Sr houdt in dat de in art. 266, eerste lid, Sr – een klachtmisdrijf – op eenvoudige belediging gestelde gevangenisstraf van drie maanden met een derde kan worden verhoogd indien de belediging wordt aangedaan aan “een ambtenaar gedurende of ter zake van de rechtmatige uitoefening van zijn bediening”. Aldus heeft de wetgever tot uitdrukking gebracht dat die strafverhoging uitsluitend in aanmerking komt indien tussen de belediging en de uitoefening van de bediening een temporeel verband bestaat dan wel de belediging met betrekking tot de uitoefening van de bediening is gedaan. Voormelde relatie moet betrekking hebben niet op de enkele hoedanigheid van de ambtenaar maar op de uitoefening van zijn bediening. ’s Hofs kennelijke oordeel dat sprake is van een belediging van een ambtenaar “ter zake van” de rechtmatige uitoefening van de bediening op de enkele grond dat de ambtenaar wordt beledigd “in zijn hoedanigheid van politieambtenaar” – dus ook indien bedoelde relatie ontbreekt – geeft derhalve blijk van een onjuiste uitleg van art. 267 Sr.

The post Belediging in de uitoefening van zijn bediening alleen als verbalisant echt aan het werk is als politieagent appeared first on Belediging-advocaat.nl.

Strafbare belediging

advocatenstart — Sat, 05 May 2018 09:50:08 +0000

Artikel 266 Sr stelt eenvoudige belediging strafbaar. Qua strafmaat is het één der lichtste misdrijven van het Tweede Boek van het WvSr.

Anders dan art. 261 Sr, dat de strafbare gedraging tamelijk nauwkeurig omschrijft (hij die opzettelijk iemands eer of goede naam aanrandt, door telastelegging van een bepaald feit met het kennelijke doel van ruchtbaarheid), geeft art. 266 Sr enkele wijzen van ’eenvoudige
belediging’ aan. Door de veelvoud aan beledigingswijzen heeft het delict volgens Van Bemmelen/Van Veen het karakter van een ’vergaarbak’.2 Deze vergaarbak laat zich als volgt ontleden: strafbaar is opzettelijke eenvoudige belediging
(a) hetzij aangedaan in het openbaar (i) mondeling, (ii) bij geschrift of (iii) afbeelding;
(b) hetzij aangedaan aan iemand in zijn tegenwoordigheid (i) mondeling of (ii) door
feitelijkhe den;
(c) hetzij aangedaan door toegezonden of aangeboden (i) geschrift of (ii) afbeelding.

Dit boek bevat een kader voor de beoordeling van beledigingszaken.
In paragraaf 11.2 bespreek ik, mede aan de hand van de rechtspraak inzake art. 266 lid 1 Sr, het vereiste van het opzettelijk beledigend karakter. De positie van het delict eenvoudige belediging ten opzichte van smaad komt in paragraaf 11.3 aan bod. Het slachtofferschap van eenvoudige belediging is het onderwerp van paragraaf 11.4, terwijl in paragraaf 11.5 de overige bestanddelen van art. 266 Sr besproken worden. Tenslotte komen in paragraaf 11.6 enkele aspecten van aan de eenvoudige belediging verwante bepalingen uit lagere regelgeving aan de orde.

Strafbare belediging

The post Strafbare belediging appeared first on Belediging-advocaat.nl.

Spugen is belediging

advocatenstart — Thu, 26 Jan 2017 12:08:25 +0000

Dat het spugen in iemands gezicht belediging door middel van een feitelijkheid inhoudt is zijdelings in ettelijke strafzaken aan de orde geweest en daarin niet tot onderwerp van rechtsstrijd gemaakt. Het lijkt mij een uitgemaakte zaak: iemand in het gezicht spugen is intrinsiek beledigend (zie o.a. HR 7 april 2009, NJ 2009/187 LJN; HR 11 januari 1994, LJN ZC8448, NJ 1994/278; HR 4 oktober 2011, LJN BR2224 ). Anders wordt het wanneer er bijvoorbeeld alleen tegen een auto is gespuugd (HR 5 november 2013, ECLI:NL:HR:2013:1107, Hoge Raad spreekt zelf vrij).

Niet in het gezicht spugen

Wanneer er niet in het gezicht wordt gespuugd, kan het spugen minder snel als belediging worden aangemerkt. Het gerechtshof Amsterdam deed dat wel in de context van andere beledigende uitingen (ECLI:NL:GHAMS:2016:4044).

Spugen als mishandeling

Onder omstandigheden kan het spugen in het gezicht ook als een mishandeling worden aangemerkt (Rb Zeeland West-Brabant, 26 februari 2016, ECLI:NL:RBZWB:2016:1021

The post Spugen is belediging appeared first on Belediging-advocaat.nl.

Belediging van politieagent en schadevergoeding

advocatenstart — Wed, 26 Oct 2016 19:42:24 +0000

Het komt steeds vaker voor dat een politieagent aangifte doet van belediging en vervolgens hiervoor ook een schadevergoeding vordert. Omdat het proces-verbaal van een politieagent bijzondere bewijskracht heeft en als enkel bewijsmiddel voldoende is voor een bewezenverklaring, is het lastig om met succes verweer te voeren bij een vervolging voor belediging.

In onderstaand artikel wordt dieper ingegaan op deze materie. De auteur bespreekt de nadelen van de bijzondere bewijskracht bij een aangifte door een politieagent en geeft aan waarom voorzichtigheid geboden is als die politieagent ook nog eens schadevergoeding vordert.

Titel: “De beledigde en bedreigde politieagent als beroepsmatig benadeelde partij. Een pleidooi voor afschaffing van de bijzonder bewijskracht en voor de categorische afwijzing van schadevergoedingen.”

The post Belediging van politieagent en schadevergoeding appeared first on Belediging-advocaat.nl.

Vrijheid van meningsuiting versus smaad en belediging

advocatenstart — Thu, 21 Jul 2016 21:28:55 +0000

Juist in een column heeft de auteur een grote mate van vrijheid om zijn mening te geven. Niet snel zal een column of opiniestukje aangemerkt kunnen worden als smaad of laster.

Smaad en laster zijn zogeheten uitingsdelicten: vervolging en veroordeling ter zake van deze delicten vormen aldus inperkingen van de vrijheid van meningsuiting. De vrijheid van meningsuiting wordt onder meer beschermd door artikel 10 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden(EVRM). Dit artikel luidt, voor zover hier van belang, als volgt:

1. Een ieder heeft recht op vrijheid van meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid een mening te koesteren en devrijheid om inlichtingen of denkbeelden te ontvangen of te verstrekken, zonder inmenging van enig openbaar gezag en ongeacht grenzen. (…)

2. Daar de uitoefening van deze vrijheden plichten en verantwoordelijkheden met zich brengt, kan zij worden onderworpen aan bepaalde formaliteiten, voorwaarden, beperkingen of sancties, die bij de wet zijn voorzien en die in een democratische samenleving noodzakelijk zijn in het belang van (…) de bescherming van de goede naam (…) van anderen (…).

Tegen de achtergrond van het eerste lid van dit artikel moet beoordeeld worden of de in het tweede lid geformuleerde beperking tot vervolging van beklaagde noopt.

Ter beantwoording van de vraag of sprake is van een in een democratische samenleving noodzakelijke beperking, is het volgens vaste rechtspraak van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) nodig om te bepalen of de beperking beantwoordt aan een dringende maatschappelijke behoefte. Voor een goed functionerende democratische samenleving is immers van essentieel belang dat burgers hun mening kunnen uiten en aan maatschappelijke discussies kunnen deelnemen. Waar het gaat om uitlatingen die een bijdrage leveren aan de maatschappelijke discussie, is een beperking van het recht op de vrijheid van meningsuiting niet snel gerechtvaardigd, ook niet als het gaat om uitlatingen die kwetsen, choqueren of verontrusten. Overheidsingrijpen in de vorm waarin en de wijze waarop meningen worden geuit is zonder verdragsschending slechts mogelijk indien, bij een weging van belangen, het maatschappelijk belang bij een vrij en open debat niet langer de doorslag kan geven.

Gelet op dit toetsingskader is een strafrechtelijke vervolging van beklaagde niet kansrijk te achten.

Het is immers niet ongebruikelijk dat juist in een column maatschappelijke verschijnselen op uitvergrote – en daardoor ongenuanceerde – wijze aan de kaak worden gesteld om daarmee een bijdrage aan het maatschappelijk debat te leveren. In het algemeen zal de lezer van een column zich bewust zijn van de aan een column eigen stijlkenmerken en de daarin gebezigde termen met de nodige korrels zout tot zich te nemen.

Klager is in het publieke debat betrokken geraakt als woordvoerder van de stichting die de opening van het carnavalsseizoen wilde organiseren. Zijn commentaar op de vraag of dit op de dag van de nationale rouw wel gepast zou zijn, heeft de weg naar verscheidene media gevonden. Het is daarom begrijpelijk dat hij in de column bij naam is genoemd; dat vloeit immers voort uit de omstandigheid dat hij in zekere zin een publieke figuur is geworden.

Strafrechtelijke vervolging ligt in dergelijke gevallen niet snel in de rede, ook niet als – zoals in dit geval – de door beklaagde aan klager toegeschreven eigenschappen en gedragingen op niets gebaseerd zijn of, minst genomen, sterk overdreven zijn.

zie Gerechtshof Amsterdam, 4 maart 2016, ECLI:NL:GHAMS:2016:812

Ingevolge artikel 10, tweede lid van het EVRM mag het recht op vrije meningsuiting uitsluitend worden beperkt indien die beperking noodzakelijk is in een democratische samenleving. Volgens vaste jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) komt dat erop neer dat de beperking ingegeven moet zijn door een “pressing social need”, deze “relevant and sufficient” en voorts “proportionate to the legitimate aims pursued” moet zijn. Met betrekking tot de vraag of een beperking noodzakelijk is, heeft de staat een zekere beleidsvrijheid. Het verdrag laat, gelet op de op dit punt ontwikkelde rechtspraak, weinig ruimte voor beperkingen van de politiekemeningsuiting of van discussie over onderwerpen van algemeen belang. Ten aanzien van politici wordt niet snel aangenomen dat een beperking op het recht van vrije meningsuiting is toegestaan. “There is little scope under article 10 § 2 of the Convention for restrictions on political speech or on debate on questions of public interest. (…) Moreover, the limits of acceptable criticism are wider as regards to a politician as such than as a regards to a private individual. Unlike the latter, the former inevitably and knowingly lays himself open to close scrunity of his words and deeds by journalist and the public at large, and he must consequently display a greater degree of tolerance” (EHRM 6 april 2006, Malisiewicz-Gasior v. Polen, r.o. 57).

The post Vrijheid van meningsuiting versus smaad en belediging appeared first on Belediging-advocaat.nl.

Vrijspraak smaad; geen ruchtbaarheid geven aan

advocatenstart — Sun, 17 Jul 2016 21:07:15 +0000

Van smaad is geen sprake indien de verdachte niet de bedoeling had om ruchtbaarheid te geven aan iets. Dit volgt uit een uitspraak van het gerechtshof Amsterdam, 24 oktober 2014, ECLI:NL:GHAMS:2014:4385:

Oordeel rechter: geen ruchtbaarheid geven aan

De rechter spreekt de verdachte vrij van smaad omdat hij niet de bedoeling had om ruchtbaarheid te geven aan (..):

“Onder ‘ruchtbaarheid geven’ als bedoeld in artikel 261 van het Wetboek van Strafrecht dient te worden verstaan ‘het ter kennis van het publiek brengen’. Met zodanig publiek is een bredere kring van betrekkelijk willekeurige derden bedoeld.

Het hof constateert dat de verdachte heeft verklaard dat hij de e-mail op aanraden van een leidinggevende bij het kinderdagverblijf naar het desbetreffende e-mailadres heeft gestuurd en dat hij in de veronderstelling was dat het e-mailadres slechts bij twee medewerksters in gebruik was. In het dossier zijn geen aanwijzingen te vinden dat het e-mailadres in gebruik was buiten de beperkte kring van deze medewerkers van het kinderdagverblijf. Daarmee kan niet gesproken worden van een bredere kring van betrekkelijk willekeurige derden.

Tegen deze achtergrond kan uit het enkele versturen van de e-mail naar het adres [mailadres] niet worden afgeleid dat de verdachte heeft gehandeld met het kennelijke doel aan de mededeling in de e-mail ruchtbaarheid te geven.

The post Vrijspraak smaad; geen ruchtbaarheid geven aan appeared first on Belediging-advocaat.nl.

Verwensingen zoals krijg de kanker/tering/pleuris/hiv zijn ook beledigend.

advocatenstart — Sun, 08 May 2016 11:59:39 +0000

Ook verwensingen zoals

krijg de kanker
krijg de pleuris
krijg de tering

zijn beledigend als aldus strafbaar in de zin van artikel 267 Sr. Dit is nog eens bevestigt in de conclusie van de A-G bij HR 8 maart 2016, ECLI:NL:HR:2016:386 (conclusie PG 22-12-15, ECLI:NL:PHR:2015:2708)

“Het komt mij voor dat de woorden “Duindam kan de kanker krijgen, de tering, de pleuris en De Bruijn-Lückers ook” op zichzelf beschouwd beledigend zijn in de zin van art. 266, eerste lid, Sr. In het bezigen van dergelijke termen ligt immers de strekking besloten om de genoemde raadsheren aan te randen in hun eer en goede naam en wel omdat in het toewensen van vreselijke ziekten besloten ligt dat degene die deze uitlatingen doet de ander minacht, geringschat en niet het leven waard. Daarmee is het beledigende karakter van deze woorden gegeven, zodat het hof niet gehouden was te bezien in welke context verdachte deze woorden in casu heeft gebruikt. Het feit dat de woorden kanker, tering en pleuris ook andere betekenissen hebben als medische benamingen voor bepaalde ziektes, doet hieraan niet af.

The post Verwensingen zoals krijg de kanker/tering/pleuris/hiv zijn ook beledigend. appeared first on Belediging-advocaat.nl.

Wanneer belediging agent?

advocatenstart — Sun, 06 Mar 2016 20:26:44 +0000

Of een uitlating als een strafbare belediging van een agent kan worden aangemerkt is afhankelijk van wat er precies is gezegd, alsook de context van de uitlating. In het blad Delikt en Delinkwent 2011, afl. 4/28 heeft M. Blom onderzoek gedaan naar de verschillende uitlatingen en de vraag hoeveel officieren in die zaken zouden vervolgen. De bevindingen waren als volgt:

Zonder meer belediging

In het onderzoek kwamen enkele uitlatingen naar voren die officieren zonder meer als een belediging aanmerkten. In de meeste gevallen besloten ze tot vervolging van artikel 267 Sr. bij de woorden:

Klootzak
Teringlijer
Lamlul
Kankerlijer
Klotewout
Kankerjood
Hoer
Flikker
Kankerhoer
Kankermongool
Vuile homo
Kankerturk
Lulletje
Je moeder is een hoer
I’m gonna fuck you in your ass

Verdeeldheid of er sprake is van belediging

Bij sommige uitlatingen bestaat er verdeeldheid onder de officieren van justitie:

Mierenneuker
Hond
Rat
Homo
Jood
Nerd

Zelfs bij ‘sukkel’ verdient volgens de officieren een afdoening via de APV de voorkeur boven art 267 Sr.

Geen vervolging, maar sepot

Bij enkele uitlatingen geven de officier van justitie zelfs aan dat ze eigenlijk niet zouden vervolgen, maar de zaak gewoon zouden afdoen via een sepot 05 (feit niet strafbaar) of een sepot 40 (gering feit):

Barbiepop
Pannenkoek
Wijsneus
Zielepiet
Koekenbakker
Dropstaaf

Handelingen als belediging?

Qua handelingen die zonder meer als belediging aangemerkt kan worden, moet u denken aan:

Middelvinger
Spugen
Hitlergroet
Broek naar beneden trekken

Niet snel als belediging kan worden aangemerkt:

Het uitsteken van de tong
Uitlachen

The post Wanneer belediging agent? appeared first on Belediging-advocaat.nl.

Straf voor belediging politieagent

advocatenstart — Sun, 06 Mar 2016 16:24:02 +0000

Artikel 266 Sr. geeft aan dat voor belediging een maximale straf kan worden opgelegd een gevangenisstraf van 3 maanden of en geldboete van de 2de categorie. Voor het belediging van een politieagent (ambtenaar in functie) geldt dat de maximale gevangenisstraf kan worden verhoogd met een derde. Dit volgt uit artikel 267 Sr.

Feitelijke verhoging is groter dan 1/3

Het gaat hier om strafmaxima. In de praktijk vallen deze straffen doorgaans veel lager uit. Voor belediging van een politieagent, zonder bijzonderheden, wordt al gauw een geldboete vanaf € 600,00 opgelegd (verhoging 200%, oftewel een verdriedubbeling van de boete). De feitelijke verhoging is dus veel groter dan 1/3, waarover in artikel 267 Sr. wordt gesproken. In artikel 267 Sr. staat enkel dat het strafmaximum met een derde kan worden verhoogd; zolang de geëiste of opgelegde straf niet hoger is dan dit strafmaximum, is de richtlijn niet in strijd met de wet, maar het geeft wel te denken.

Met deze verdriedubbeling van de straffen voor belediging van een politieagent in de OM-richtlijn wordt het verschil in afdoening tussen een ‘gewone’ belediging en belediging van een politieagent veel groter gemaakt dan de wetgever blijkens artikel 267 Sr. voor ogen stond. Als het de bedoeling van de wetgever was om beledigers van politieagenten drie keer zo hard te straffen dan bij bij belediging van niet-politieagenten, dan had et in de rede gelegen om dit ook tot uitdrukking te brengen in de tekst van artikel 267 Sr.

Jurisprudentie straftoemeting belediging politieagenten

De rechtbank Amsterdam (politierechter) onderschreef deze opvatting in diens uitspraak van 26 mei 2009, LJN: BI6650, maar het gerechtshof dacht daar later toch anders over (Hof Amsterdam, 1 december 2009, LJN: BK4961).

Hogere straf bij belediging politieagenten?

In de jurisprudentie zien we wel steeds dat rechters vinden dat de boete moet corresponderen met de ernst van het feit, en dat is niet in alle gevallen zo. Waar het gaat om geweld tegen politieagenten wordt zonder meer een strafverhoging als billijk gezien, maar enkel bij een belediging is die verdriedubbeling van de straf toch al gauw overtrokken. De hiervoor aanbevolen straffe voldoen niet aan de eisen van proportionaliteit en subsidiariteit. Ook officieren van justitie denken hier zo over. In een artikel van M. Blom in het blad Delikt en Delinkwent 2011, afl. 4/28, lezen we op p. 407 lezen we als een van de reacties:

“…het kan ook voorkomen dat ik de BOS-reactie overtrokken vind en dus lager ga zitten en dan moet je vooral denken aan de situatie waarbij iemand wordt beledigd. Op zich is het wel een belediging, maar of je daar nu zo zwaar aan moet tillen, betwijfel ik…”

en
“Op basis van de gegeven antwoorden van de respondenten lijken in dit verband twee verschillende visies onder de rechters te bestaan. Het ene kamp bestaat uit rechters die ook met belediging meegaan in de verhoogde strafeis en een ander kamp dat vindt dat kwalificerende slachtoffers, meestal politieagenten, tegen een stootje moeten kunnen (hoort bij het bedrijfsrisico).

Toch wordt die gedachte in de jurisprudentie vaak niet gevolgd (Rb Leeuwarden, 13 juli 2007, LJN: BA9770)

Vergelijking met straffen andere feiten

Met dergelijk hoge boetes voor belediging van een politieagent, krijg je een wanverhouding tot de straffen die zijn gesteld op andere feiten, zoals voor diefstal, vernieling, en zelfs eenvoudige mishandeling. Voor die feiten krijg je doorgaans een geldboete van € 200,00 – € 300,00 opgelegd.

Ook dit is een extra argument om een lagere straf op te leggen voor een belediging.

Verschil in belediging

De ene belediging is de ander niet. De rechter moet daarom ook goed kijken naar de volgende factoren;

Gaat het om een scheldwoord, dat op zichzelf staand beledigend is, of is het een belediging vanuit de context
Ging het om een uiting van boosheid
Werd de belediging gedaan tijdens een achteraf gebleken onterechte aanhouding (vlg DD 2001, afl. 4/28, p. 397 een omstandigheid die in het voordeel van de verdachte moet wegen).

The post Straf voor belediging politieagent appeared first on Belediging-advocaat.nl.